گاهی نوع حرف زدن والدین، ناخودآگاه، سبب القای ترس به فرزند می‌شود.

مثلا:

 چراغ رو روشن کن، نترسی

  نترس؛ من اینجام! 

 دکتر :( آمپول) که ترس نداره

 گربه که نمی‌خورتت!

 زود بریم خونه، شب شده، تاریکه! 

( به کودک القای تاریکی از شب و تاریکی می‌شود.)

 گاهی بزرگسالان برای کنترل کودک، او را می‌ترسانند.

مثلا:

 اگر بری بیرون دزده می‌برتت

 اگر فلان کار رو بکنی، آقا سیبیلو دعوات می‌کنه!

 اگر بری روی  سرسره، می‌افتی

سرت خون می‌یاد!

( شما باید کمک و همراهیش کنید)

 اگر فلان کاروبکنی، دکتر آمپولت می‌زنه

 من دارم میرم دندانپزشکی، اگه بیای تو رو هم آمپول می‌زنه.

_ به کودک برچسب « ترسو» نزنید.

زیرا سبب القای ترس و پذیرش او می‌شود.

_والدین بهترین الگوی فرزند هستند ،و کودک به والدین شجاع احتیاج دارد؛ نه ترسو.

_ یادمان باشد، کودکان زیر شش سال هرررر حرفی را باور می‌کنند

 اجازه ندهید ، هر کسی هر حرفی به او بزند.

زیرا برای برطرف کردن این ترس، باید تا سالها زمان و انرژی زیادی صرف کنید.

بهترین راه عدم استفاده از آنهاست و اینکه مراقب باشید کودکتان با چه کسانی صحبت میکند.

گاهی پاک کردن بعضی تصاویر و حرفها از ذهن کودک تا بزرگسالی اش زمان میبرد!